Levenskeuze

Hij hield zielsveel van zijn moeder en zorgde dag en nacht voor haar. Ze had een nare ziekte van het zenuwstelsel. Daardoor ging ze slechter lopen en werd het denken steeds moeilijker. Toen ze in de kracht van haar leven was, trof de ziekte haar. Hij zat nog op de middelbare school.

Oh, hij had niet te klagen gehad over belangstelling van de vrouwen. Maar iedere keer koos hij toch voor zijn moeder. Hij kon haar toch niet in de steek laten? Een eigen gezin was niet te combineren met de zorg voor zijn moeder. Daarnaast had hij nog zijn werk. Op zijn vader was hij nog iedere dag boos. Die had het leven naast een zieke vrouw niet kunnen volhouden.

Het leven kabbelde zo verder. Moeder werd zieker en stierf uiteindelijk. Ze was toch nog oud geworden. Hij was blij dat hij de zorg had kunnen volhouden. Hij was inmiddels de zestig gepasseerd.
Toen sloeg het lot opnieuw toe. De ziekte van zijn moeder bleek erfelijk te zijn. Hij was nu aan de beurt. Hij kende zijn lot maar al te goed.

Maar wie zou zich om hem bekommeren?